Οι μπελάδες του Άγιου Βασίλη τελειωμό δεν έχουν και φέτος. Δεν έχει περάσει ούτε μία μέρα αφότου επέστρεψαν τα ξωτικά και το πακετάρισμα των δώρων βρήκε ξανά τον ρυθμό του, και καινούρια συμφορά τον βρήκε.

Μάλιστα, η συμφορά ήρθε τρέχοντας ακριβώς τη στιγμή που ο Άγιος Βασίλης έκατσε μπροστά στο τζάκι του να πιει δυο γουλιές τσάι κανέλας με μπόλικο μέλι.

— Άγιε Βασίλη, Άγιε Βασίλη!  Το ξωτικό-αρχιμηχανικός έστεκε μπροστά του λαχανιασμένο και καταϊδρωμένο.

Ο Άγιος Βασίλης δαγκώθηκε, κοίταξε το ξωτικό και περίμενε τα μαντάτα.

— Θυμάσαι, συνέχισε το ξωτικό, πριν από τρία χρόνια που είχε χαλάσει το έλκηθρο;

— Και βέβαια θυμάμαι. Αλλά φτιάξαμε καινούριο. Και τι έλκηθρο! Σούπερ. Όνειρο να τ’ οδηγάς πάνω απ’ τις στέγες!

— Ε, χάλασε πάλι, είπε το ξωτικό.

— Πάλι;

— Πάλι.

Ο Άγιος Βασίλης χαμογέλασε: Αυτό ήταν όλο; είπε. Τη δουλειά την ξέρουμε. Θα παραγγείλουμε ένα σήμερα κιόλας.

— Τέλεια! Να πάρω τηλέφωνο τη Φεράρι; είπε το ξωτικό-αρχιμηχανικός.

— Τη Φεράρι; Όχι βέβαια.

— Τη Ρολς Ρόις;

— Τρελλάθηκες, αρχιμηχανικέ; Άκου τη Ρολς Ρόις.

— Μάλιστα. Κάτι πιο οικονομικό τότε. Κία ίσως;

— Όχι όχι όχι. Θέλω το έλκηθρό μου να είναι σαν το προηγούμενο. Θέλω ντιζάιν γεμάτο φαντασία. Θέλω χρώματα. Πολλά χρώματα. Να γυαλίζουν και να λαμπυρίζουν! Και θέλω και στολίδια. Και θέλω και…

— …ανακυκλώσιμα υλικά; συμπλήρωσε το ξωτικό.

— Ακριβώς αυτό! Είπε θριαμβευτικά ο Άγιος Βασίλης.

— Τότε, είπε το ξωτικό, να πάρω τηλέφωνο στο ding. Ελπίζω να προλάβουμε και να μην έχουν κανονίσει κανένα εργαστήριο με τίποτα ζωγράφους πάλι…

Όπως λέει κι ο Άγιος Βασίλης, τη δουλειά την ξέρουμε! Χρώματα, φαντασία, ανακυκλωμένα υλικά και τρελές ιδέες για το καινούριο έλκηθρο του Άγιου Βασίλη!

Σας περιμένουμε!