Φτιάξαμε καπέλα, φτιάξαμε μάσκες, καιρός για μπασκιοκαπελομπαλακλαβομάσκες.

μπασκιοκαπελομπαλακλαβομάσκα
Μάσκα που φοριέται σαν καπέλο και καλύπτει όχι μόνο το πρόσωπο, αλλά ολόκληρο το κεφάλι. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι το εντυπωσιακό ύψος και μέγεθος, τα ανακυκλώσιμα υλικά κατασκευής, αλλά και τα ατίθασα χαρακτηριστικά του προσώπου που παραπέμπουν έντονα στη ζωγραφική χειρονομία του αμερικανού καλλιτέχνη Jean-Michel Basquiat. Οι πρώτες μπασκιοκαπελομπαλακλαβομάσκες κατασκευάστηκαν στο πρώτο μισό του εικοστού πρώτου αιώνα.
Πρόκειται για έθιμο που έγινε ευρέως γνωστό και διαδόθηκε από μέλη της φυλής του ding. Σε αντίθεση με την αρχική υπόθεση του ιστορικού Λούφιο-Μαρία ντε Μπρονταστάουερ που μελέτησε την πρώιμη τέχνη της εν λόγω φυλής, η χρήση τους δεν ήταν λατρευτική, ούτε, όπως φαίνεται, συνδεόταν με τους εορτασμούς του τέλους του χειμώνα. Αντίθετα, αποσπάσματα συνομιλίας που διασώζονται, [«καπέλα φτιάξαμε, μάσκες φτιάξαμε, τι άλλο πια…», «…γιατί έτσι!»], οδηγούν στο πιο ασφαλές συμπέρασμα ότι η χρήση τους σαν μοναδικό σκοπό είχε την αναίτια διασκέδαση.
Συλλογικό έργο (2568), Αίτιο και αποτέλεσμα: Το αποτύπωμα της τέχνης της φυλής του ding στη δημιουργική έκφραση του 24ου αιώνα. Pan-Galactic University Press.