Χτίζαμε, χτίζαμε και τελειωμό δεν είχε. Όμως η πόλη μας, επιτέλους, τελειώνει και είναι έτοιμη να δεχτεί τους πρώτους επισκέπτες της. Πώς θα την γνωρίσουν όμως; Μήπως χρειάζονται έναν χάρτη;

Στον κόσμο του GPS, είναι αναγκαίο τα παιδιά να κατανοούν και να μπορούν να διαβάσουν έναν χάρτη;

Η ανάγνωση του χάρτη, παραμένει ένα σημαντικό εργαλείο για να μπορούμε να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε τον χώρο και τον κόσμο γύρω μας με τη σκέψη μας και με τα… μάτια του μυαλού μας.

Σε μια έκθεση του 2013 για τους χάρτες και την εκπαίδευση, το National Geographic κατέληξε στο συμπέρασμα: «Η χωρική σκέψη είναι αναμφισβήτητα ένας από τους σημαντικότερους τρόπους σκέψης για να αναπτυχθεί ένα παιδί όσο μεγαλώνει».

Η κατανόηση των χαρτών απελευθερώνει, λέει ο συγγραφέας παιδικών βιβλίων και εμπειρογνώμονας χωρικών γνώσεων Dr Julie Dillemuth: Όταν κοιτάς τους χάρτες, χτίζεις έναν διανοητικό χάρτη. Οι νοητικοί χάρτες είναι πολύ σημαντικοί επειδή μας δίνουνουν την ελευθερία να περιηγηθούμε όπου θέλουμε να πάμε, πέρα από στις αναπόφευκτες παρακάμψεις, τα οδοφράγματα και τα σφάλματα του GPS.

Σχεδιάζοντας ένα χάρτη, ανακαλύπτουμε πώς να σημειώσουμε τις θέσεις των αντικειμένων, τα σχήματά τους, τις σχέσεις μεταξύ τους και τις διαδρομές που κάνουμε για να φτάσουμε από ένα σημείο σε ένα άλλο.

Αυτό λοιπόν θα ξεκινήσουμε να κάνουμε αυτό το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου, σχεδιάζοντας ο καθένας από το σημείο στο οποίο βρίσκεται, την πόλη που έχει μπροστά του. Θα μιλήσουμε για τα σημεία του ορίζοντα και τις κατευθύνσεις, για τον Βορρά και το Νότο, την Ανατολή και τη Δύση και για όσα υπάρχουν ανάμεσά τους. Θα περάσουμε από τις τρεις διαστάσεις του κόσμου στις δύο του χάρτη.