Η Αράχνη είναι μια ωδή στη μητέρα μου. Ήταν η καλύτερή μου φίλη. Όπως η αράχνη, η μητέρα μου ήταν υφάντρια. […] Όπως η αράχνη, η μητέρα μου ήταν πολύ έξυπνη. Οι αράχνες είναι φιλικές παρουσίες που τρώνε κουνούπια. Ξέρουμε ότι τα κουνούπια μεταδίδουν ασθένειες και είναι ανεπιθύμητα. Επομένως, οι αράχνες βοηθούν και προστατεύουν, όπως ακριβώς η μητέρα μου.
— Louise Bourgeois
Έχουμε δίκιο να φοβόμαστε τις αράχνες; Τι σκέφτονται εκείνες για μας; Μπορούν να μας μεταμορφώσουν σε υπερανθρώπους; Έχουμε αναρωτηθεί πόσο έξυπνο είναι να ξαραχνιάζουμε; Αλλά τι θα γίνει; Θα γεμίσουν τα ταβάνια ιστούς; Είναι πράγματι τόσο τρομακτικές και γι’ αυτό τις έχουν για κατοικίδια οι μάγισσες του Halloween; Ή μήπως είναι απλά τεμπέλες και δεν καθαρίζουν ποτέ; Πολλά και δύσκολα ερωτήματα αυτό το Σάββατο. Μάλλον δεν θα καταφέρουμε να δώσουμε ικανοποιητικές απαντήσεις στις απορίες μας, αλλά σίγουρα θα καταφέρουμε να φτιάξουμε αράχνες!
Θα γνωρίσουμε τη Louise Bourgeois και το τουλάχιστον εντυπωσιακό έργο της, που σκορπά θαυμασμό (ίσως και λίγες ανατριχίλες) σε όποια πόλη του κόσμου εμφανίζεται. Θα δουλέψουμε με σύρμα και άλλα υλικά και θα δημιουργήσουμε τις δικές μας μαμάδες-αράχνες για να μας προστατεύουν.
