Ο Δεκέμβρης έχει μπει για τα καλά και στο μικρό χωριό του Βόρειου Πόλου επικρατεί οργασμός εργασιών. Αναρίθμητες λίστες με δώρα, εκατομμύρια κουτιά συσκευασίας, χιλιόμετρα σπάγκου, αχανείς εκτάσεις χαρτιού περιτυλίγματος.
Δεκέμβρης, συλλογίστηκε ο Άγιος Βασίλης. «Ο καλύτερος μήνας του χρόνου», είπε φωναχτά και μ’ ένα «Χο-χο-χο!» άνοιξε την πόρτα του εργαστηρίου του όπου τα πιστά και φιλότιμα ξωτικά, ολημερίς κι ολονυχτίς, τύλιγαν τα δώρα των παιδιών.
Όμως το εργαστήριο ήταν άδειο και σιωπηλό. Μισοτυλιγμένα δώρα πάνω στους πάγκους, κορδέλες στο πάτωμα και τα ξωτικά άφαντα.
«Μα πού πήγαν;» αναρωτήθηκε κι ανήσυχος βάλθηκε να τ’ αναζητά. Έκανε άνω-κάτω όλο το χωριό, αλλά τα ξωτικά πουθενά. Ήταν εξαφανισμένα.
Τα πράγματα είναι δύσκολα και ο Άγιος Βασίλης χρειάζεται τη βοήθεια των παιδιών του ding!
Τι έκανε τα ξωτικά να φύγουν χωρίς ειδοποίηση, χωρίς ν’ αφήσουν ίχνος, ή έστω ένα σημείωμα στην πόρτα του ψυγείου; Πού είναι και γιατί; Αυτό το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου, τα παιδιά έχουν πολλή δουλειά.
Θα σκιαγραφήσουν το προφίλ του κάθε ξωτικού, θα καταγράψουν τα χαρακτηριστικά του και τις συνήθειές του. Στη συνέχεια θα μπουν στη θέση του και θ’ ανακαλύψουν όχι μόνο την αιτία που το κάθε ξωτικό εγκατέλειψε το πόστο του, αλλά και πού είναι τώρα. Οπλισμένα με τις παραπάνω γνώσεις, τα παιδιά θα φτιάξουν την κάρτα με το selfie(*) που κάθε ξωτικό έστειλε στον Άγιο Βασίλη όπου εξηγεί πού είναι και για ποιον λόγο.
*Τα ξωτικά δεν είναι άκαρδα, δεν θέλουν ν’ ανησυχεί ο Άγιος Βασίλης. Μπορεί να έχουν τους λόγους τους που έφυγαν, αλλά θέλουν να ξέρει και ο Άγιος Βασίλης το γιατί. «Ο καλύτερος τρόπος είναι μια κάρτα-selfie», συμφώνησαν.
To ding, στηρίζει την ετήσια συνέλευση ξωτικών. Μια πρωτοβουλία του «Ένα παιδί ένας κόσμος». Μάθετε περισσότερα εδώ.